Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xeyirsiz — sif. Heç kəsə xeyri, yaxşılığı toxunmayan, xeyir verməyən. Xeyirsiz adam. – Mən hərdən oturub fikirləşirəm və bu əqidəyə gəlirəm ki, bizim çoxumuzu bədbəxt edən karsız, vecsiz və xeyirsiz qohumlarımızdır. Ə. Vəl.. Hamı arsız və xeyirsiz, gücü az; … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vecsiz — sif. Lazımsız, gərəksiz, yararsız, karsız, yaramaz, dəyərsiz, xeyirsiz, işəgəlməz, bikara. Səndə bitər bir neçə vecsiz qoza; Ancaq o da qismət olar donquza. M. Ə. S.. Mən hərdən oturub fikirləşirəm və bu əqidəyə gəlirəm ki, bizim çoxumuzu bədbəxt … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beyfara — (Qazax) xeyirsiz, boş yerə. – Taxılları niyə sulame:llar, su beyfara axer … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ciənəki — (Qax) xeyirsiz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
hoşulum — (Şəki) xeyirsiz, xeyirverməz. – İsbəndiyar hoşulum adamdı, unnan xeyir görən olmaz … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
vaysız — I (Kürdəmir) vecsiz, kara gəlməyən, bir şeyə yaramayan. – Çox vaysız adammış bı Məmməd II (İmişli, Kürdəmir) boş, uğursuz, xeyirsiz. – Vaysız yerə əlləşməyinə dəyməz (Kürdəmir) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bifayda — f. və ə. faydasız, xeyirsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bihudə — f. boş, faydasız, xeyirsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
latail — ə. faydasız, xeyirsiz, boş … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
naxələf — f. və ə. F)J 1) ata babasına, əcdadına bənzəməyən; 2) valideynlərinin əleyhinə çıxan; 3) xeyirsiz, xeyir verməyən (övlad haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
əbtər — ə. 1) sonsuz, övladsız; 2) quyruğu kəsik (heyvan); 3) m. faydasız, xeyirsiz … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
